Fotoğraf Galerisi

Karabatak » Great Cormorant » Phalacrocorax carbo

Karabataklar ailesinin 3 üyesinden en bilinenidir.

Bu kuşların dört parmağı ve perdeli ayakları vardır. Başarılı bir balık avcısıdır. Boy uzunluğu 77-94 cm ve kanat açıklığı 121-149 cm olmasıyla Türkiye’nin en büyük koyu renkli deniz kuşudur. Kuyruğu uzundur ve gagasının altı sarı ya da turuncu sarıdır. Gagalarının uç kısımları kanca görünümündedir. Üreme döneminde tepesi ve boynu beyaz kırçıllı ya da bembeyaz olur, butunda beyaz bir leke belirir. Genç bireylerin karın bölgesi beyaz kırçıllı olabilir. Eşlerin dış görünüşleri aynıdır.

Beslenmek icin suyun altına dalarlar ve esas besin kaynakları balıktır. Suya dalıp perdeli ayaklarını kendilerini itmek için kullanırlar. Karabataklar Uzakdoğu'da uzun yıllar balık avlamak amacıyla kullanılmışlardır. Ne yazık ki kullandıkları yöntem pek iyi bir yöntem olmasa da işe yarıyordu. Karabatakların balıkları yutmalarını önlemek için boğazlarına balığın geçemeyeceği kadar genişlikte ip bağlıyorlardı. Bu iple birlikte suya salınan karabatak balığı yakalıyor ama yutamadığı için tekneye/gemiye getiriyordu.

Karabataklar daldıktan sonra kanatlarını açarak kurutmalarıyla tanınabilirler. Kıyı bölgelerinde ürerler. Yuvalarını sucul vejetasyon, çim alan veya yaprakların üzerine, uçurum kenarlarına veya ağaçlara yaparlar. Genelde koloni halinde yuva yaparlar. Bu koloniler 20’den 2000 bireye kadar değişebilir. Bazen kolonilerde yalnız karabatak hakimdir, bazen de gri balıkçıl ve küçük ak balıkçıl ile birlikte koloni oluştururlar. Ağaçlardaki koloniler, üreme dönemlerindeki salgıladıkları salgılar nedeniyle konak ağacın kurumasına yol açabilirler.

Ülkemizde Karabatakların Marmara, Karadeniz kıyıları ve İç Anadolu’da üreyen populasyonlarında azalma gözlenmiştir. Doğu Anadolu’da önceden üreyen populasyonlara artık rastlanmamaktadır. Sonbahar ve kış aylarında Türkiye’de daha yaygın olarak bulunurlar. Özellikle kıyı kesimleri ve iç suları tercih ederler.

Kaynakça:
Nallıhan Kuşları
Tim Davis, Genç Kaşifin Doğa Rehberi -2, Türkiye'nin Kuşları (İstanbul: Mandolin Yayınları, 2011), s.40.